Leonardo da Vinci’nin Galata Köprüsü Test Edildi!

1502 yılında Sultan 2. Bayezid Haliç’i geçecek ve İstanbul’u Galata’ya bağlayacak bir köprü için dizaynların hazırlanmasını istemişti. Leonardo da Vinci de kendi dizaynını sunan isimlerin arasındaydı ve bu tasarım, ahşap kalaslar ve velev yapıştırıcı harç kullanmıyor, yalnızca tezli üç geometrik prensibi kullanıyordu: Basınçlı yay, parabolik eğim ve kemer kilit taşı. Bu üç prensip ile devrinin en uzun köprüsü olacak, 240 metreyi tek seferde geçen bir köprü tasarlamıştı.

Sultan’ın kabul etmemesi üzerine bu tasarım rafa kalktı. Ama bir küme MIT mühendisi, 3D yazıcılar ile o devir rafa kaldırılan köprü dizaynını, aradan geçen yaklaşık 520 yılın akabinde, test etti.

MIT master talebesi Karly Bast, yaptığı açıklamada bu çalışmanın vakit alıcı olduğunu fakat 3D yazıcı sayesinde bu çok kompleks geometriyi sahih bir halde tekrar yaratabildiklerini söyledi.

Gretchen Ertl, Karly Bast ve Michelle Xie

Bast, da Vinci’nin reddedilen köprüsünü 1/500 ölçekte hayata geçirmek için bir küme mühendislik akademisyeni ile birlikte çalıştı ve ünlü Rönesans isminin uzun müddettir sorgulanan geometrisini, kompleks halleri 126 tekil bloka keserek ve yalnızca yan çekiminin gücünü kullanarak bir araya getirerek test etti. Çalışmalarını Barcelona’da sergileyen küme, Da Vinci’nin iş için müracaat mektubunda bulunan eskizlerin ve açıklamaların yanı sıra periyodun inşaat usulleri üzerine tahlillerini kullandılar.

Bu yapı yalnızca basınç ile bir arada duruyordu. Bast’ın söylediğine nazaran MIT ekibi tüm yüklerin yapı içerisinde aktarıldığını göstermek istiyorlardı.

Yaptığı konuşmada Bast, başlangıçta girişim konusunda kuşkuları olduğunu ama kilit taşını yerleştirdiklerinde yapının çok sağlam durabileceğini fark ettiğini belirtiyor. Öbeğin destekleri kaldırması ile de köprü hakikaten ayakta kalmayı başardı.